Visiting a friend in Dublin #2

Hii hii,

Over 5 dagen is het zo ver, eindelijk naar Dublin. Ondanks dat ik er onwijs veel zin in heb, ben ik ook heel erg nerveus. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet verwachten. Het loopt even wat anders dan gepland want ondanks dat ik de eerste was die heeft geboekt, gaat er nog iemand in hetzelfde weekend. Heel veel problemen heb ik er niet mee hoor. Ik was sowieso al van plan om lekker m'n eigen ding te doen en Dublin zelf te ontdekken. Maar het is natuurlijk wel jammer dat ik m'n tijd in het weekend (wanneer ze niet aan het werk is) niet met haar kan spenderen. 
Dusssss, vanaf het moment dat ik het vliegtuig uitstap ben ik volledig op mezelf aangewezen. In het vliegveld zelf heb ik nog hulp van de "daar is de uitgang" borden en vanaf daar mag het avontuur gaan beginnen. Missie 1: vervoer vinden richting de stad. (Ik zou ook nog kunnen gaan lopen, het is maar 8 km) Er rijden bussen heb ik gehoord dus eigenlijk is het meer de missie om in de juiste bus te stappen.
Missie 2: het hostel vinden. Het zal vast niet heel moeilijk zijn aangezien het gebouw aan de voorkant paars geschilderd is met hele mooie bloemen maar laten we even niet vergeten dat dit de eerste keer is dat ik alleen ben in een stad waar ik nog nooit ben geweest. Het voordeel is wel dat overal Engels gesproken wordt wat ik, heel toevallig, ook aardig kan. Eenmaal gevonden komt hier ook een punt waar ik nerveus over ben want ik heb geen idee wat ik ervan moet verwachten. Ik slaap in een slaapzaal met 19 andere personen die ik allemaal niet ken en die van allemaal verschillende nationaliteiten zijn. Heel interessant maar ook wel heel erg spannend.
Missie 3: wat in hemels naam ga ik doen op deze (hopelijk) mooie zaterdagmiddag en avond. Mijn zondag heb ik al ingepland. Met Mirna naar het Irish Museum of Modern Art. Vanaf daar wil ik zo veel mogelijk spontane plannen maken. Die zaterdag eindig ik vast en zeker in een Ierse pub met lekkere muziek en een koud biertje. Proostend op een vakantie, een avontuur om hopelijk nooit meer te vergeten. 

Nu ik alvast begonnen ben met wat spullen in te pakken komt het steeds dichterbij en begin ik het steeds spannender te vinden. Maar ondanks de spanning heb ik er het volste vertrouwen in dat ik een paar dagen vol gezelligheid ga beleven.

Lots of Love,

Naompje